2016 nın ilk sabahındayım, dışarıdaki kara özenen bembeyaz bir sayfa önümde. Sayfayı doldurmaya başlamak için önümdeki küçük yeşil kutuyu açıp içinden bir kart seçmem gerekiyor. Bu kez kartlar günlere göre sıralanmamış, seçim tamamen benim. Bakalım aralarından bugün hangisi yazılmak istiyor dedim, çektim birini; bugünkü kelimem “zamana” Anlamsız bir şey yok ki şu hayatta… Anlamsız ve nedensiz… Her şeyi zamana bırakmayı, vesveseyi, derdi tavan arasına kilitleyip anı yaşamayı diledim dün gece, yılın ilk dakikalarında. Alıştığımız üzere tam saat 12.00 de sıcacık evimizden çıkıp kendimizi sokağa attık; birbirimize sarılarak karlı caddede bir tur koşarak, geçmişte olan biteni ve gelecekte bizi bekleyenleri düşünmeden sağlıklı ve bol yolculuklu bir yıla uyanmayı diledik. Zamana ihtiyacımız var, evet zamana… İyileşmek için, olgunlaşmak için, umutlanmak için, yaşamak için, yaşatmak için zamana…