3 Haziran 2016  Bir saçmalama yazısı daha. Saçmalamayı seviyorum.

Görmezlikten gel.Görülmediğini görmesi daha tesirli olacak. Görülmek için uğraşa dursun, bırak. Kolay değildi yaptıklarını görmezlikten gelmek, söylediklerin duymamış gibi yapmak. Hiç kendi gibi olamamak.  Kolay olmayan daha pek çok şey vardı; yaşama arzusunu devam ettirmek,  göğsünün ortasına saplanan o acıyı yok saymak. Eksikliğini duyduğu o şeyin eksik olduğunu bile hissettirmemek. Bilmek, bildirmemek. Kendine saklamak. Kendini kendisiyle yaşamak, bir araya geldiklerinde bir başkası olabilmek hiç kolay değildi.Kolay olan şeyler de vardı ama hayatında. Onları görmeli onları duymalıydı. Kulaklarını onlara vermeye karar verdi. Kendisi olacaktı artık. İçi ne diyorsa onu dinleyecekti. Yerinden kalktı, çekmeceyi açtı, kara camlı gözlüklerini kılıfından çıkartıp gözüne takti. Görmezlikten gelmeye başlamıştı işte. Kapıyı çekti. Ardına bakmadı. Yürüdü. Gölgesi geride kaldı.