2014
“Özür dilerim”çünkü bana böyle öğretilmişti.Evet kızlarım özür dilerim sizden; siz küçükken büyüklerinizden özür dilemeniz için ısrar ettiğim için.Israrın aslında ne kadar eğitmeyici olduğunu anladığım için. Ben de küçüktüm o zaman ve özür dileyince kusursuz olunuyor sanıyordum. Evet, özür dileyebilmek gerçekten içten yapılıyorsa harika bir duygu,bir arınma,bir yıkanma şekli.Ama içten gelmeli.Bakın koca koca insanlar özürün ö sünü bilmiyorlar.Oysa öyle mi yaptık biz,ağladın özür dile,yemeği döktün özür dile,babayı kızdırdın özür dile,anneyi üzdün özür dile.Misafir geldi çıkmadın, bari bir özür dile.Eve geç kaldın yine özür dile,offf ne çok özür beklemişiz. Aman tanrım. Bugün kimseden özür dilemek yerine hepimiz önce kendi kendimizden kendimiz için yapamadıklarımız, kendi değerimizi bilemediğimiz, kendimizi şifalandırmadığımız için bir kez özür dilesek belki ertesi gün hayat bizim için daha başka olacak.Belki hayat bizi affedecek ve bize gülümseyecek. Haydi deneyelim mi?