Kapı açık kalmış. Dışarıdaki ayazın soğuğu doluyor içeriye. Sonra bana ulaşıyor, tenimi yalıyor, iliklerime doluyor ve ben buz kesiyorum. Kalkıp kapatmıyorum o aralığı. Belki gidenler sızıverir içeriye diye. Kutu gibi salonun tam ortasında duran koltuğun üzerinde tek başıma kıpırtısızım.Bir kaç dakika önce açtım kapıyı. Bir kaç saat önce toplandın.Bir kaç hafta evveldi oysa ki sevişmelerimiz.Bir kaç ay önce sarmaş dolaştık. Bir kaç yıl öncetesadüf etmiştik birbirimize. Şimdi beni donduran her neyse bir anda oluverdi. Şimdi salonda tek başına bu koltuğa mıhlamışsın beni.

“Sen de yaz” katılımcılarından Zeynep Braggiotti’nin 6 dakikalık yazılarından