23Nisan 2016

Sararmış sayfalarından o eski kitabımın bakıyor bana… Dimdik duran başı,mavi kartal bakışı ısıtıyor içimi. Kırılmaya yüz tutmuş umutlarımı canlandırıyor. Bir daha baştan sona okuyorum çocukluğumun elimden düşmeyen o kitabını. Sanki ilk kez okur gibi. Yapı Kredi Yayınları’nın beyaz üzerine morumsu çizgilerle bezenmiş kapağında yazıyor adı.

“Babamız Atatürk”

Babacığımın bize masal kitaplarından  daha sık  okuyup üzerine hikâyeler anlattığı o kocaman kitap. Eve,t annemle babam anlamıyorlar tabii neden yıllardır kutlanan bayramın bugün  kutlanamadığını, neden güzel yurdumda bu kadar karmaşanın varlığını anlayamıyorlar. Biz anlıyor muyuz sanki.? Facebook sayfama düşen onlarca kutlama fotoğrafına bakıyorum da ne kadar değerli anılar saklanmış o sararmış fotoğraflara… Hiçbirinde  bir gün bu fotoğrafları paylaşmak zorunda kalacağımızı düşündüren bir şey görmüyorum.Herkes gururlu herkes mutlu o karelerde. Gözlerim doluyor. Üzüntüm sınırını aşıyor. Çek şuradan bir sözcük geç yazının başına diyorum ve kelimem bana yol gösteriyor.

Bütün çocukların ve çocuk kalmayı başaranların en büyük bayramı kutlu olsun.